Φυγόκεντροι Άνθρωποι I- Η μεγάλη έκρηξη
(ζουν ανάμεσά μας) Είμαστε κάποιοι άνθρωποι, λίγοι, μετρημένοι στα δάχτυλα ίσως, που στα μάτια των άλλων μοιάζουμε παράξενοι, παράταιροι κι ανάρμοστοι μέσα στο πλήθος, γιατί διαλέξαμε την κίνηση, … Συνέχεια
Μπομπίνα – ποίημα
Μαγνητοταινία,χιλιοπαιγμένης μπομπίνας,αναμασάω τις ίδιες λέξεις,ωσάν κάποιος που ‘χει τα λογικά χαμένα,σε εγκεφαλική ανεπάρκεια,ή όπως μωρός που ξαναμπαίνειστις λαγόνες της μάνας του. Από τα πέντε γράμματα,ξεπατικώνοντας καρμπόν,τη γυρισμένη πλάτη σου,τώρα … Συνέχεια
Εγγειοβελτιωτικές διεργασίες – δοκιμή
Ι Ενταύθα. Εσωτερικές μου εγγειοβελτιωτικές διεργασίες, σε ώρα ραστώνης. Υπερχείλιση του Αστικού Δικτύου υπονόμων. Υγρά λύματα, οφθαλμοί, όμβρια ύδατα, δάκρυα από αποστραγγίσεις κι αποξηράνσεις αποβλήτων καημών και στεναγμών. Κολλώδεις … Συνέχεια
Σκέψεις ανοιχτού παραθύρου – αφήγημα
Οι σκέψεις ανοιχτού ευήλιου παραθύρου που βλέπει στο δρόμο, φεύγουν τρεχάλα με τα αυτοκίνητα, σαν τις αδέσποτες λιωμένες σακούλες, που ο αέρας τις σηκώνει από την άσφαλτο, τις στροβιλίζει … Συνέχεια
Ανεπαρκείς – ποίημα – Inconcludenti – poesia
Θα δίναμε ένα τέλος στο μύθο, στο αίνιγμα της Σφίγγας που παιδεύει τη σάρκα, αλλά το ξημέρωμα αφήσαμε ξέστρωτο το κρεβάτι, την ιερά σινδόνη στο καλάθι των απλύτων, – … Συνέχεια
Φτώχεια διπλή περιπλεμονία – λιβελλογράφημα
“Φτώχεια διπλή περιπλεμονία”, θα έλεγε ο παππούς μου, του οποίου φέρω το όνομα, αν ζούσε στην εποχή της καραντίνας. Γιατί “πλεμόνι” σημαίνει στην πελοποννησιακή διάλεκτο “πνεύμονας” και κυρίως αναφέρεται … Συνέχεια
Παρεκτός το όνειρο – ποίημα
Παρεκτός το όνειρο, στο ακροδάχτυλο, με πάνινη κλωστή δεμένο, ούγια από καραβόπανο, π’ αντέχει στης θάλασσας τις πλάτες, και των πορθμών τη μέση, στο ξαφνικό το ανεμοβρόχι, όταν μπατάρει … Συνέχεια
Black out στην Τήλο – ποίημα καταστρώματος — Black out a Tilos – poesia di bordo
Θέλω να με κρατάς από το χέρι, ενώ, ξένοιαστος, σε παχύ ύπνο δίπλα μου αφήνεσαι εσύ, αποσταμένος από της μέρας τον ιδρώτα, από το παιχνίδι των κυμάτων, την τόση … Συνέχεια
Σταυρός του Νότου – ποίημα (censored)
Η Βασίλισσα των Παγετώνων με το κόκκινο της μάτι της, Σταυρός του Νότου, λυχνία ηλεκτρική μου κρατά θερμή την επιθυμία των Αιώνων, μα εγώ της λέω πως τη ψύξη … Συνέχεια
Ταξιθέτρια – Συνοδευτικά Σημειώματα μιας θεατρικής απόπειρας
Συνοδευτικά Σημειώματα μιας θεατρικής απόπειρας. Πάντα το δίπλωμα του πρωταγωνιστή στο πάτωμα, σαν από οξεία περιτονίτιδα, στον επίλογο της τελευταίας πράξης, ο αργός του εσωτερικός θάνατος, το πνίξιμο στη στρωτή … Συνέχεια
Πολύφημος – Θυσία – 2 ποιήματα
Πολύφημος Είμαι ο ποιητής των πολλών,ο εραστής του Κανενός. Θυσία Θα φτύσω αίμα τις αλήθειες,για χάρη σου, άρρωστο αηδόνι,εσύ γυρτός στον ώμο μου,να βλέπεις μόνο το γαλάζιο … Συνέχεια
Ύμνος στην Ουρανία Αφροδίτη – Ποίημα – Inno ad Afrodite Urania, poesia
Κυρά μου, Κύπρια Θεά, δε βγαίνει από του αγαπημένου το πουκάμισο η λίγδα, το ατιμωτικό φιλί, κι αν το χτυπώ, το κοπανίζω σε κολοβό, απάτητο, ποτάμι, κρατώντας τη λαβή και … Συνέχεια
Αγάπησέ με – ποίημα
Εγώ είμαι ο πρωτόγονος Λόγος. Η πρωτότοκη Λέξη του. Η κραυγή των πρόωρα απογαλακτισμένων νηπίων, των από τα φιλιά βίαια αποτραβηγμένων εραστών. Το Αρχίγραμμά της, στα Ευαγγέλια των Απελπισμένων. Μνημόνευσέ … Συνέχεια
Εξόριστη Φαίδρα – ποίημα
Πώς να ερωτευθείς στο κρύο; Στη μπόρα που πέφτει πλάγια ξυράφι; Πώς, στην ομίχλη που τσούζει τα μάτια να διακρίνεις τον αγαπημένο που άργησε; Πώς να ξαφνιάσεις, αναπάντεχα, το … Συνέχεια
Η συγχώρεση – άποψη
Io non so perdonare. Né perdonare né dimenticare. È uno dei miei più grandi limiti forse, e il più lugubre. E meno che mai so perdonare quando una ferita mi … Συνέχεια
Η γυναίκα εκκρεμές – Διήγημα
«Τσάο Ρομπέρτα». «Τσάο». Σηκώνει τον αγκώνα σαν φτερούγα, φέρνει το χέρι σχεδόν στο ύψος του στήθους, ανοίγει τα δάχτυλα της παλάμης και της γνέφει. Διαλύεται η λεπτή ομίχλη από την … Συνέχεια
Χριστούγεννα στη μυρμηγκοφωλιά – Παραμύθι
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα μυρμηγκάκι. Κέλτης. Ξανθό και ξεσπρουλιάρικο. Με ένα κοτσιδάκι στο κεφάλι σαν πομολάκι από κομοδίνο, σαν θημωνιά από στάχυα που τα έχουν δέσει σφιχτά … Συνέχεια
Κανονικότητα – Άποψη
Κανονικότητα δεν είναι ένα λήμμα. Δεν ερμηνεύεται. Δεν μεταφράζεται. Δεν εφαρμόζεται συλλογικά. Δεν έχει μία αυστηρά συγκεκριμένη κοινωνική βάση. Δεν είναι φιλοσοφικός όρος. Δεν είναι πολιτικός όρος. Κανονικότητα έχει ατομική … Συνέχεια
Υπόμνημα σε μικρό βιογραφικό σημείωμα – ποίημα
Τα τραγούδια στη γλώσσα των βαρβάρων, είναι άτιμα. Σκληρό κουφέτο για το στόμα μου. Βόλος. Γυάλινο μάτι ενός αδιάκριτου επαίτη. Εγώ του μασάω τσίχλα το βολβό από άμυνα. Νοιώθω … Συνέχεια
Πέφτω και χάνεσαι – ποίημα*
Γλιστρούν, γλιστρούν… Και πέφτουν… Κοίτα πως πέφτουν, αγάπη μου, φύλλα, κλαριά, γυμνά και άπραγα τα μπράτσα. Πέφτουν, πέφτουν… Και γλιστρούν… Κοίτα πως γλιστρούν, αγάπη … Συνέχεια
Αγίνωτο φιλί – Ποίημα
Τα πρωινά, νωρίς χαράματα, την ώρα που κουρνιάζει ακόμα το πουλί, και κουλουριάζεται στη φωλιά το χορτάτο φίδι, κι η πόλη κοιμάται δίχως όνειρα στα μαξιλάρια, εγώ θριαμβευτής, κάλπικος … Συνέχεια
