Θέμα προσωπικό, κάτι σαν ποίημα

Θέμα προσωπικό

Ζω την ζωή δύο 

και τρίτος πλέον δεν χωρεί.

Ένας για τα προς το ζην 

-κάνει τα ψώνια

πληρώνει λογαριασμούς

πέφτει τα μεσημέρια κατακοπος

σαν σε δίνη άστρου που το φως του φθίνει 

σε λαμπτήρες-

κι ο Άλλος γράφει στοιχίζοντας ανάπηρες λέξεις

και μανιφεστα στους τοίχους

κόβει χαρτιά

παλιών φωτογραφιών 

αυτών που από λάθος πεπρωμένο 

δεν συναντήθηκαν. 

Ζουν στο ίδιο σπίτι

μα δεν τους είδα όμως ποτέ να συναντιούνται,

έστω να τρων’ μαζί το μεσημέρι

ή να ερωτοτροπούν νωρίς τα ξημερώματα.