Λέξεις… Οι δικές μου λέξεις έχουν χάσει την βαρύκεντρο δύναμή τους… πάλλονται, διασκορπίζονται, χωρίς ουσία χωρίς χρώμα, αλλάζουν με τον καιρό, με τη στιγμή παίρνουν μια ιδιαίτερη μορφή, χωρίς διάρκεια…Είναι λέξεις φυγόκεντρες…
Μήτηρ μαθήσεως επανάληψις
μήτηρ συνήθειας
ομογάλακτος αμφιγονίας
οικόσιτης ενδημικής των πρόωρων εραστών
απάθειας
από καλπάζουσα, κοινή συναινέση
κατανάλωση.
Ευγονίας και ευμάρειας, ω μήτηρ.
Αυτάδελφος, φύτρα
κεφαλής σε τρίτο μαξιλάρι
από φτερά χήνας
-του πουλερικού οι οιμωγές
κρώζουν το αυταπόδεικτον, – οι κάλαμοι
άκαμπτης κερατίνης
εγχύουν στα δέρματα
ενέσιμες προϋποθέσεις αμφιβολίας.
Φευ! το απολολόν πρόβατο
Φευ! το συρρικνωμένο μέλος
Φευ! το ταγγισμένο σπέρμα
στων κλινοσκεπασμάτων
ο λερός ιερός λεκές.
Φευ! των προσδοκιών ο μεγάλος
Κύκλος
η περιήλιος περιστροφή
καθώς κλείνουν διαβήτης τα πόδια
και τα χείλη αποσύρονται.
Τα κύτταρα πολλαπλασιάζονται αργά
στις λείες εφαπτομένες των κορμιών
αμβλύνονται τα ερωτικά τρίγωνα.
Η τριβή σημαίνει τον όλεθρο
καθώς αποψύχεται μια άλλη πανομοιότυπη μέρα.
Η παλιγγενεσία των Γιαχβέ
για τις γυρισμένες πλάτες
από των αλυσίδων τα διάτρητα σφυρά τους,
κουτσαίνει μα σταθερή
σε βακτηρία υποβασταζόμενη,
εμπρός, κατάματα βαδίζει.
Το ποίημα με τίτλο «Γενική κατηγορηματική Γεννεσιουργίας» δημοσιεύτηκε στο 27° τεύχος του Λογοτεχνικού δελτίου, τον Σεπτέμβρη του 2023. Ευχαριστώ θερμά τον Κο Αντώνη Χαριστό για την δημοσίευσή του.
Τι είπατε: