Βροχή, ποίημα

Artwork: ©202 Ababa (Dimitris) Asteriou

Με τα χρόνια βρέθηκα σε απάγκιο μέρος. 

Εδώ δε σηκώνεται άνεμος φυλλοβόλος

δε θροΐζουν πευκοβελόνες

τα φύλλα μένουν αδιάβαστα

σε δυο λεύκες αναλόγια.

Μόνο όταν χτυπά βροχή

και χτενίζει τις λέξεις του κόσμου

από στόματα μουγγά

ένας αέρας Ινδιάνος κοκκινολαίμης

χαμηλά στα πόδια

πετά βέλη λοξά

και κάπως τις γάμπες μού πληγώνει

και πίσω στο παρελθόν με σπρώχνει.

Τότε μού είναι αδύνατο

βουστροφηδόν, όπως ξανοίγονται οι δρόμοι

να σε προφτάσω

να χωθώ κάτω από τη μασχάλη σου.

© Copyright 2023 Σούκουλης Δημήτρης – All Rights Reserved